Płock 181-195

zaden bramkarz nie ma z panem szans

a od ilu lat mażna się zapisać

Kocham to miasto.To skarbnica moich pieknych wspomnien, przezyc...wielkej milosci...:(

tez niczego sobie':D

tak a wczesniej fikał na torze koziołki,jak prawdziwy lubelski wojownik..:)może niedługo trener Stachyra powie,że Dawid to jego największy sukces sportowy:)Dawid rulezz...

Najlepsze i najpiękniejsza siatkarka. !! :D

JAK ZWYKLE ZABAWA NA TRYBUNACH KIBOLI Z POLKOWIC... BRAWO CHŁOPAKI!!! FORZA ORZEŁEK...!!!

Bartuś jest super przynajmniej moja siostra tak twierdzi

Milena to super siatkarka i świetnie wyszła na zdjęciu, taka szczęśliwa i pewna siebie:)

na tym zdjeciu wyszla jak najarana jakas :] ale i tak jest najlepsza

super uśmiech oby tsk dalej

super zajefajne zdjęcie poproszę o więcej takich zdjęć

Piękna

chyba sie zakochalem takiej pieknej kobiety nigdy nie widzialem chetnie bym chcial dostac jej numer kom.lub gg

Dlaczego takiego komentarza odniośnie zgietej nogi nie wykasowałeś przy siedemnastym zdjęciu poniżej.Bądz obiektywny!!!!!!!!!!!!!!!!!

ma moje nazwisko .. kocham cię jestem twoja fanką

każdy może komentować to co widzi. i nie ma nic złego w tym że się komuś nie podoba

Niestety Marma chyba pojedzie w meczu o 3 miejsce z Wrocławiem

bo durnie jechał jako dżoker!!!!!!!!!nie umie jeżdzić fer i tyle!!!!!!!!!!!!!!!!!NICKI TO CIOTA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

z dupki maryni ! Buczek i Siopek z Polski ;]

Hej fajna z ciebie siadkarka lubie jak ty grasz

Super dziewczyna

Jesteś najpiękniejszą kobietą w drużynie.Dzięki za wspaniały mecz!!!

Beautiful smile, KKrzysztof Słaboń!

nicki to frajer

spoko:)

seba kenneth grzesiu i tomuś

Powiem wam ze wlaśnie wieczorek oglądałem siatkóweczkę i patrze co to za pieknośc na parkiecie, a to Anna Barańska - i jeszcze superos gra. Buziaczki dla anii pozdro

ławeczka

samotna, ukryta pośród drzew parkowych,
świadek klęsk i zwycięstw, także pyrrusowych
i łez, i miłości...tej wariatki niezmiennej!
ławeczka, jak łoże, pośród nocy bezsennej.

miejsce odpoczynku, relaksu i marzeń,
swoisty konfesjonał, pośrodku zdarzeń,
jak niemy słuchacz, bez entuzjazmu, lub złości,
wysłucha cierpliwie, w swojej samotności.

skromna skarbnica rzeczy zagubionych,
dawno zapomnianych i tych porzuconych,
gdzie nie spojrzysz, są tu widoczne ich ślady,
o!...na poręczy... zastygł pocałunek blady!

czyjś uśmiech, jak liść, zwiądł i opadł nie w porę
i nieśmiały cień ust... ze spłoszonym kolorem
czerwieni. żal, co spływa słono, niepostrzeżenie,
zastyga białym kryształem w oparcia cieniu!

a tu, czyjeś serce... umarło, bez kochania,
bo nie zniosło...zatrutej goryczy rozstania
i słowa pełne znaczeń, porzucone, niestety...
to słowa nie dokończone, znużonego poety!

gdy usiądziesz przechodniu, chociażby na chwilę,
w jej ciszę wsłuchaj się i skup się na tyle,
by móc tą chwilą, dla duszy wytchnienia,
poczuć szczęścia rozkosz, twego istnienia!

autor wiersza Zofia Szydzik

fotografia piękna aż korciło wkleić wiersz :)))

a co teraz jest stary ? buhaha